Το ελατοδάσος έξω από τη ΒυτίναΓΙΑ ΝΑ 'ΝΑΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ
Για να 'ναι το δάσος περήφανο
Η ηλικία του χρειάζεται και το άπειρο
Μην πεθαίνεται τόσο γρήγορα φίλοι
Των προγευμάτων κάτω απ' το χαλάζι
Έλατα που κοιμάστε στο κρεβάτι μας
Τα βήματά μας στα χορτάρια διαιωνίστε.
[Ρενέ Σαρ, "Για να 'ναι το δάσος", Μτφρ. Τάκης Σινόπουλος]
4 σχόλια:
Σφίγγεται η καρδιά μας απ' τη λεηλασία του Μοριά. Ευελπιστούμε, ότι θα διασωθούν οι εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου, όπως αυτός της Βυτίνας, γιατί αλλιώς...
Παρ' ὀλ' αυτά, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να ξεχνάμε ή και ν' αμνηστεύουμε με τον τρόπο μας τους κάθε λογής υπεύθυνους, προς τους οποίους είναι ανάγκη να καταλογισθεί και με το παραπάνω το Κακούργημα που συντελέστηκε στον κατάφυτο, πλην λεηλατημένο, Μοριά. Ας όψονται...
MAVRISTE STIN KALPI TOUS EGLIMATIES!
Δυστυχώς ,η μεγαλύτερη καταστροφή μετά τον Παγκόσμιο πόλεμο για την Ελλαδα είναι γεγονός. Αυτό που όλοι απευχόμασταν έγινε. Δυστυχώς αποδείχτηκε ότι σ'αυτή τη χώρα τίποτα δε λειτουργεί. Δε μας έφταναν οι καμμένοι άνθρωποι, τα χωριά φαντάσματα και η αποψίλωση των δασών του Μωριά, άφησαν να καεί και η αρχαία Ολυμπία. Τουλάχιστον έχω κάτι να παρηγοριέμαι: η κυβέρνηση συνεχίζει τις μεταρρυθμίσεις!
Θρηνώ για όλα αυτά. Κι έχω και οργή μέσα μου. Πολλή.
Δημοσίευση σχολίου