Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

"Ο Paul Delvaux και η Αρχαιότητα" στην Άνδρο

Από τις 28 Ιουνίου κι έως τις 27 Σεπτεμβρίου 2009 παρουσιάζεται στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στην Χώρα της Άνδρου, η έκθεση έργων του Βέλγου ζωγράφου Πωλ Ντελβώ, με θέμα Ο Paul Delvaux και η Αρχαιότητα, μια έκθεση την οποία είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ και να θαυμάσω από κοντά τον προηγούμενο μήνα.

Ο Paul Delvaux γεννήθηκε το 1897 στο Antheit του Βελγίου και πέθανε στη Furnes το 1994. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και Διακοσμητική Ζωγραφική στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών και δέχτηκε επιδράσεις από το έργο των Giorgio de Chirico και René Magritte.
Πήρε μέρος στις σημαντικότερες εκθέσεις των Σουρεαλιστών, όπως στην Διεθνή Έκθεση του Σουρεαλισμού στην Galerie des Beaux-Arts του Παρισιού το 1938, και το 1948 εξέθεσε στην 24η Μπιενάλε της Βενετίας.
Κατά την περίοδο 1950-1962 δίδαξε ως Καθηγητής στο εργαστήρι Ζωγραφικής στην Ανώτατη Εθνική Σχολή Τεχνών και Αρχιτεκτονικής «La Cambre» στις Βρυξέλλες και το 1965 έγινε πρόεδρος και διευθυντής του τμήματος Καλών Τεχνών της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου.

Αναδρομικές εκθέσεις για το έργο του οργανώθηκαν ανά τον κόσμο και το 1977 ανακηρύχθηκε Αντεπιστέλλον Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Το 1979, ιδρύθηκε στις Βρυξέλλες το Ίδρυμα Paul Delvaux, ενώ από το 1982, λειτουργεί στη βελγική πόλη Saint-Idesbald το Μουσείο Paul Delvaux.

Το έργο του Delvaux διακρίνεται για την τοποθέτηση ρεαλιστικών στοιχείων μέσα σε μια σύνθεση χωρίς πλοκή και χωροχρονική αλληλουχία που εξαλείφει τον ρεαλισμό των πραγμάτων και δίνει στην δουλειά του ένα υπερρεαλιστικό ύφος, το οποίο τον συνέδεσε με το κίνημα του Σουρεαλισμού.
Ο Delvaux όρισε τον Σουρεαλισμό ως «… επανεισαγωγή του θέματος αλλά κατά μία έννοια σαφώς καθορισμένη, την έννοια του παράδοξου και του εξωλογικού». Από τον Σουρεαλισμό, δηλαδή, ο Delvaux δεν ασπάζεται τον αυτοματισμό της δημιουργίας αλλά μόνο την υπέρβαση της λογικής και την εκφραστική ελευθερία. Στους πίνακές του παρατηρούμε γυμνά που μοιάζουν με κέρινα ομοιώματα, τοποθετημένα σε κλασικές αρχιτεκτονικές συνθέσεις ή ακόμα, βιομηχανικά προϊόντα να συνυπάρχουν με αρχαιοελληνικούς ναούς. Με αυτήν την αποσπασματική πλοκή και την έλλειψη συνοχής στις συνθέσεις του, ο Βέλγος καλλιτέχνης μας μεταφέρει σε ένα εξωπραγματικό, ονειρικό σύμπαν.



12 σχόλια:

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αυτή η Σκεπτόμενη ενός άλλου αιώνα, είναι τόσο επιβλητική παρουσία..
Μ αρέσει πολύ αυτή η απαλοιφή του ρεαλισμού..

P. Kapodistrias είπε...

Στην ενότητα της Τέχνης του ιστοτόπου σου, Δέσποινά μου, διαρκώς μορφώνομαι. Τι ωραίο και σπουδαίο οι νεότεροι να μορφώνουν τους παλαιότερους! Τούτο δηλοί, ότι βηματίζει με ασφάλεια και σε καλούς δρόμους η Γνώση από γενιά σε γενιά, ακουμπώντας στις πλάτες τις ανθεκτικές υμών των νέων!!!

Γνώρισα και τον Ντελβώ και το έργο του! Μορφώθηκα πράγματι! Τυχερή κι εσύ, που επισκέφτηκες το Μουσείο στην Άνδρο και μάς έφερες ως ποιοτικό ρεπορτάζ τα των εκεί εκτιθεμένων!

Εύγε!

Δέσποινα είπε...

@ Αναΐς,
αυτό ακριβώς είναι το κύριο χαρακτηριστικό του Delvaux. Στοιχεία διαφορετικών εποχών σε μία σύνθεση που οδηγούν σε έναν εξωπραγματικό κόσμο.
Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε!

Δέσποινα είπε...

@ Π.Κ.,
είναι πολύ όμορφο να μαθαίνουμε καινούρια πράγματα μα... με κάνεις να κοκκινίζω!!! Όλα αυτά στο φτωχό μου blog? Μακάρι να είναι έτσι!

None είπε...

Επειδή τον τελευταίο καιρό μού κάνετε, κυρία μου, ταξιδάκια without me, γι' αυτό χολώθηκα και δεν θα σας εκφράσω πόσο πολύ μου άρεσε η ανάρτηση για τον Delvaux. Έμαθα για την έκθεση και να τώρα που είδα λεπτομέρειες λόγω του ταξιδιού σας!

Αν υποωιασθώ ότι πάτε και αλλού without me θα... πεθάνω.-

Roni Bou Saba روني بو سابا είπε...

τι ωραία κριτική παρουσίαση (τόσο που με προβλιμάτισε όπως είπαμε:))!

Δέσποινα είπε...

@ None,
δεν πειράζει που δε θα μου εκφράσεις πόσο πολύ σου άρεσε αυτή η ανάρτηση!
Και... μην πεθάνεις!!! Ετοιμάζω ταξιδάκι (πάλι) without you :P

Δέσποινα είπε...

@ Ρόνι,
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Καλό βράδυ!

Αντώνιος Κ. είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση φαίνεται. Μακάρι να μπορούσαμε να την θαυμάσουμε, όπως και την Άνδρο.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Στην πρώτη ένοιωσα σαν να έπαιρνε το μαρμάρινο άγαλμα πνοή ζωής, ψυχή, εσωτερική φλόγα, ενώ το ανθρώπινο σώμα, έπειρνε κάτι απο αλάβαστρο..

Δέσποινα είπε...

@ Αντώνιε,
αν μπορείτε να πάτε ως την Άνδρο μέχρι το τέλος της έκθεσης, να πάτε! Αξίζει!!!

Δέσποινα είπε...

@ Αριάδνη,
χαίρομαι πολύ που σας βρίσκω εδώ!
Ελπίζω να είστε καλά!
Πολλές καλησπέρες!