ΝΑΥΑΓΙΟ
Ένα τραπέζι πολύ κοντά, μια λάμπα πολύ μακριά
Που μες στον μανιασμένο αέρα δεν μπορούν να σμίξουν
Και μέχρι τον ορίζοντα μια έρημη ακρογιαλιά.
Ένας άνθρωπος στη θάλασσα σηκώνει το χέρι, φωνάζει: "Βοήθεια!"
Κι η ηχώ του απαντά: "Τι εννοείτε μ' αυτό;"
(Ζυλ Συπερβιέλ, Αποβάθρες, 1922)
Μετάφραση Δέσποινας Καποδίστρια
Που μες στον μανιασμένο αέρα δεν μπορούν να σμίξουν
Και μέχρι τον ορίζοντα μια έρημη ακρογιαλιά.
Ένας άνθρωπος στη θάλασσα σηκώνει το χέρι, φωνάζει: "Βοήθεια!"
Κι η ηχώ του απαντά: "Τι εννοείτε μ' αυτό;"
(Ζυλ Συπερβιέλ, Αποβάθρες, 1922)
Μετάφραση Δέσποινας Καποδίστρια
4 σχόλια:
despina eisai aderfi tou nikou kapodistria p spoudazei istoria kai arxaiologia e??m lene dionysia kapodistria eimai fili tou nikou..k petyxa t blog sou tyxaia...!!
Γειά σου Διονυσία!
Ναι, είμαι αδελφή του Νίκου. Χαίρομαι που ανακάλυψες το blog. Και θα χαρώ ακόμα αν συνεχίσεις να το παρακολουθείς και να γράφεις τα σχόλιά σου.
Καλό καλοκαίρι!
"Τι εννοείτε μ' αυτό;".....!!!!!!!
"Φωνή βοώντος...."
Μέσα σε πέντε στίχους ο Συπερβιέλ τα έχει πει όλα! Με λιτό, μεστό κι ειρωνικό τρόπο...
Δημοσίευση σχολίου