Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007

Από το εργαστήρι της Φύσης



Όλα αναμφισβήτητα τα λουλούδια είναι ωραία. Τα δύο εικονιζόμενα λουλούδια του κήπου μας, όμως, που ανθίζουν στα μέσα του καλοκαιριού δεν είναι μόνο ωραία. Είναι και ξεχωριστά.
Το εύθραυστο Κέρινο (2η φωτό) με τα γλυκά του χρώματα βγάζει μια τρυφερότητα. Μπροστά στα τρια ομόκεντρα άστρα του- το μεγαλύτερο υπορόζ και χνούδινο, το μεσαίο λευκό σαν ψεύτικο και το κεντρικό κιτρινωπό και μικροσκοπικό -όλα πλασμένα με τελειότητα, μόνο θαυμασμό μπορώ να νιώσω.
Ώσπου βλέπω τον Ανθό του κάκτου (1η φωτό) σε χρωματισμό λεοπάρδαλης και, καθώς επεξεργάζομαι τα πέντε πέταλά του, ο θαυμασμός μπερδεύεται με τον φόβο. Μετά, κοιτώντας την καλοσχηματισμένη κεντρική στεφάνη ο φόβος γίνεται έκπληξη. Η δε έκπληξη, παρατηρώντας το άστρο στο κέντρο της στεφάνης, μετατρέπεται σε δέος. Δέος και πάλι δέος...

4 σχόλια:

desa είπε...

Ωραία λουλούδια έχεις στον κήπο σου. Πρέπει να είναι το χόμπυ σου. Μπράβο σου.

zero είπε...

Αυτο το ποστ σου ειναι καταπληκτικο.
Ηδη το εβαλα και σαν αναφορα σε ενα μικρο ποστ που εκανα εγω.

Δέσποινα είπε...

@ desa,
Ευχαριστώ πολύ αλλά ο κήπος είναι το χόμπυ της Μαμάς. Δικά της τα εύσημα! Εγώ απλά ανέλαβα την φωτογράφιση και τον σχολιασμό των λουλουδιών.

@ zero
Ευχαριστώ για την φιλόφρονα παραπομπή. Να είστε καλά.

Niki είπε...

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΟ ΧΑΓΙΑΤΙ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΠΡΩΤΟΕΙΔΑ ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΕΡΙΝΟ - ΚΕΡΑΚΙ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΕΙ ΤΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΕΛΙ ΤΟΥ ΑΡΩΜΑ, ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΟΨΑ ΤΟ ΜΑΔΗΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΛΕΙΣΑ ΜΕ ΣΙΛΟΤΕΙΠ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΚΙ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ ΜΕ ΒΑΜΒΑΚΙ. ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 17 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΑΣ, ΑΝΟΙΞΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΥΤΑΚΙ ΚΑΙ ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΟ ΠΙΑ...ΜΑΡΑΜΕΝΟ...ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ...ΜΥΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ!!!!ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 17 ΧΡΟΝΙΑ ΜΥΡΙΖΕΙ ΑΚΟΜΑ.ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΣΤΙΓΜΗ.