Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Πρόσωπα της Μάλτας










24 σχόλια:

lemon είπε...

Θαυμάσια!

Στέφανος Καστρινός είπε...

Εγώ λείπω...........

None είπε...

... κ' εώ, όπως τώρα πια συνηθίζεται. Γκρρρρ....

Δέσποινα είπε...

@ Lemon,
χαίρομαι πάρα πολύ που σας αρέσουν!
Να είστε καλά!

Δέσποινα είπε...

@ Στέφανε,
μη στενοχωριέσαι! Εσένα θα σου αφιερώσω ειδική ανάρτηση!!! :))

Δέσποινα είπε...

@ None,
να είσαι καλά να παραπονιέσαι!!!!!
Σε φιλώώώ ;)

Αριάδνη είπε...

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας, και γύρω τους αγάλματα που λες κι έχουν ζωή..
Πολύ εύγλωττες φωτογραφίες.!

Panivos είπε...

Πόσο πολύ μας θυμήζουν, Ελλάδα, αυτές οι φωτό, ακόμα και η πρώτη.Έναν τέτοιο τύπο έχουμε και στη Ζάκυνθο, περίπου μισό κιλό χρυσάφι κρεμασμένο στο λαιμό...

kiki είπε...

Ενδιαφέροντα!

Δέσποινα είπε...

@ Αριάδνη,
όπως ακριβώς το γράψατε "άνθρωποι της διπλανής πόρτας", καταδεκτικοί και φιλόξενοι!!!

Δέσποινα είπε...

@ Πανόπτη,
έχετε δίκιο ότι οι φωτογραφίες θυμίζουν Ελλάδα! Ίσως γιατί οι περισσότεροι μεσογειακοί λαοί μοιάζουμε πολύ μεταξύ μας!

Όσο για τον Ζακυνθινό ομόλογο του Μαλτέζου της πρώτης φωτογραφίας, δεν έχει τύχει να τον συναντήσω ακόμα... :)

Δέσποινα είπε...

@ Κική,
σίγουρα ναι!!!!!!!!!!

None είπε...

Τουλάχιστον εισέπραξα φιλί!!!!!!!!!!!!

Στέφανος Καστρινός είπε...

Κερί αγίου μην τάξεις και Στέφανου ανάρτηση. ;))

Δέσποινα είπε...

@ None,
αν είσαι καλό παιδί θα σου δώσω κι άλλο!!!!!!!!! ;))

Δέσποινα είπε...

@ Στέφανε,
έχεις μπει στη λίστα με τα υπ' όψιν! :D

Panivos είπε...

Εάν πας κάποια στιγμή στο λιμανάκι στο Τσιλιβί, εκεί θα τον βρείς, ασχολείται με τα θαλάσσια σπόρ.....

Δέσποινα είπε...

Ωραία!!! Αν μου δοθεί η ευκαιρία, θα ψάξω να τον βρω... :) :)

Alypios είπε...

Σού στέλνω στ' Αγγλικά δύο ποίημα ενός άλλου προσώπου της Μάλτας, του Charles Casha (γεν. 1943). Διετέλεσε δάσκαλος κι έχει κυκλοφορήσει 45 βιβλία στα Μαλτέζικα.


Never Say Die

When clouds are grey
and thunder roars,
when angry seas
sweep on the shores,
think of blue skies
and rainbows too
until the day
the sun breaks through
the angry clouds.
And its bright rays
your heart enshrouds
to give you strength
to start anew
and with new hopes
your dreams pursue.


A Nurse’s Prayer

Today, Lord, grant me
The sagacity, courage, and proficiency
To carry out my duties well
And not to find it difficult

To do all that I can
To alleviate the distress
Of all those who are ill
And longing for a cure.

I ask for Your support, Lord
That my work may yield fruit
And I will bring hope
To the heart of the ailing.

My lips speak words of comfort
To soothe the weary heart
In my eyes, a gentle look that speaks
With compassion and empathy.

Make my hands ever gentle,
That with them I will assist the sick
And fill my heart with love and kindness
To support their every effort.

Grant me fortitude and patience
When sighs of suffering surround me
So that, with a consoling smile
I will inspire hearts to tranquillity.

Δέσποινα είπε...

Ευχαριστώ πολύ Αλύπιε για την όμορφη συμβολή στο blog! Ωραίοι στίχοι! Να είσαι καλά!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Φαίνεται οτι παντού υπάρχει αυτός ο αντιπροσωπευτικός τύπος με το κιλό χρυσάφι.. Ξέρω κι εγώ στην Κέρκυρα έναν της ιδίας "οικογενείας"..
Τι αντιστοιχίες υπάρχουν..

Δέσποινα είπε...

Αναΐς,
προφανώς κάθε πόλη έχει κι ένα μέλος της... "οικογένειας"!!!
Να είστε καλά, καλό σαββατόβραδο!

Αντώνης Καλόφωνος είπε...

KΚαταπληκτικά και πολύ εκφραστικά πρόσωπα. Με το δικό τους ύφος και ιστορία!

Δέσποινα είπε...

Αντώνη Καλόφωνε, κι εγώ έτσι νομίζω ότι είναι εκφραστικά! Ευχαριστώ που το ποστ σας άρεσε! Χαιρετισμούς!