Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Θαυμάζοντας το Ιλ Γκραντ













Το Ιλ Γκραντ (Ile Grande = Μεγάλο Νησί) είναι ένα νησί 800 κατοίκων, στο νομό Κοτ-Ντ’Αρμόρ (Côtes-d’Armor) της βόρειας Βρετάνης. Το 1891 ενώθηκε με γέφυρα με την γειτονική ηπειρωτική κωμόπολη Πλεμέρ-Μποντού (Pleumeur-Bodou) κι από τότε, η πρόσβαση στο νησί γίνεται με το αυτοκίνητο. Όμως, τις ημέρες τις μεγάλης παλίρροιας, η θάλασσα επιστρέφει «φουσκωμένη» και το Ιλ Γκραντ ξαναγίνεται αληθινό νησί.
Κατά τον 19ο αιώνα το Ιλ Γκραντ γνώρισε οικονομική ανάπτυξη χάρη στην εξόρυξη γκρίζου γρανίτη από διάφορα σημεία του νησιού. Κατά την περίοδο 1860-1910 η εξόρυξη εντατικοποιήθηκε κι έφτασε στην εξόρυξη 800 τόνων γρανίτη ημερησίως, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες πλακόστρωσης των δρόμων του Παρισιού. Η εκμετάλλευση του γρανίτη της περιοχής σταμάτησε οριστικά το 1989.
Σήμερα, στο Ιλ Γκραντ λειτουργεί σημαντικό ορνιθολογικό κέντρο για την περιποίηση των πτηνών που νοσούν εξαιτίας του μαζούτ.

20 σχόλια:

Unknown είπε...

τι υπέροχες φωτογραφίες...
μεγαλείο που σου προκαλεί φόβο, σε μερικά σημεία του! ένας κόσμος ανάστατος...
έχει ομορφιές το δια΄βα της ζωής μας...
την καλησπέρα μου δεσποινάκι!

Νηφάλια Μέθη είπε...

καλησπερα δεσποινα!

πολύ ομορφες φωτογραφίες..
έχεις προσκληση για παιχνιδι
αν θες παιξεις!

να σαι καλά και καλό μας ξημέρωμα!

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα. Αυτό το νησί μου φτάνει! Είναι ότι πρέπει για να αποδράσει κανείς όταν τον πνίγει η "φασαρία" απ όλα τα τετριμμένα και κουραστικά. Να μπορούσα απο εδώ λέει να "έμπαινα" μέσα στις υπέροχες εικόνες σου και ν ακούσω και τους ήχους απο τον άνεμο και τη θάλασσα που συναντιούνται εκεί.. και ψιθυρίζουν κιόλας μυστικά και μελωδίες... Οτι ζηλεύω είναι ολοφάνερο! και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε?

Spyros Vlahos είπε...

Κερκυραία είσαι;

kiki είπε...

Δικαίως θαυμάζατε!

P. Kapodistrias είπε...

Εξαίσιες εικόνες μοναχικότητας!
Η θλίψη του τοπίου συνιστά χαρά στον (ανατολικού τύπου)επισκέπτη, διότι συγχνοτίζεται με τόπους μακρινούς απ' τη νοοτροπία, το φως και την ένταση των δικών του μερών!
Καλημέρα σου!

None είπε...

Τι κρίμα! Εκεί δεν μπόρεσα να πλησιάσω, γιατί με χτυπούσε το τακούνι......

Δέσποινα είπε...

@ abttha,
αυτές τις ομορφιές στο διάβα της ζωής ψάχνουμε όλοι!
Καλό απόγευμα και χαιρετισμούς!

Δέσποινα είπε...

@ Νηφάλια Μέθη,
Ευχαριστώ για την πρόσκληση στο όμορφο παιχνίδι!
Καλή συνέχεια!

Δέσποινα είπε...

@ Αριάδνη Δήμου,
ο άνεμος κι η θάλασσα μου είπαν μυστικά και για 'σας! Θα σας τα πω εμπιστευτικά!

Δέσποινα είπε...

@ Σπύρο Βλάχε,
όχι, Ζακυνθινή!
Καλό απόγευμα!

Δέσποινα είπε...

@ Ονειρομαγειρέματα,
δικαίως!
Να είστε καλά, σας στέλνω χαιρετισμούς!

Δέσποινα είπε...

@ Π.Κ.,
πραγματικά, είναι πολύ διαφορετικά απ'τα δικά μας πολυσύχναστα μέρη!
Χαιρετώ!

Δέσποινα είπε...

@ None,
χμ...καλά να πάθεις!
Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σιγανά στ αυτί μου, σε παρακαλώ, μην τ ακούσει κανείς...και μή χαλάσει η μαγεία τέλος πάντων..

zero είπε...

Μαλιστα.
Παλι αυτος ο γρανιτης ε?
Την καλημερα μου.

Δέσποινα είπε...

@ Αριάδνη Δήμου,
πλησιάστε να σας πω!!!

Δέσποινα είπε...

@ Zero,
όχι. Αυτός είναι διαφορετικός! Γκρίζος. Ο άλλος ήταν ροζ.
Την καλησπέρα μου!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εξαιρτική ανάρτηση.
Πρόκειται για το νησάκι που έχει και ένα υπέροχο ναό στο ύψωμα;

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Δέσποινα είπε...

@ Φύρδην-μίγδην,
δυστυχώς δεν είδα κανένα ναό, οπότε δεν ξέρω αν μιλάμε για το ίδιο νησί!
Να είστε καλά!
Καλό απόγευμα!