Στην ελληνόφωνη Απουλία: [Μέρος Α΄: Κοριλιάνο ντ' Ότραντο]

Το Κοριλιάνο ντ' Ότραντο (Corigliano d' Otranto) μού έκλεψε την καρδιά, όταν πριν από μερικά χρόνια το επισκέφτηκα. Είναι μια από τις εννέα ελληνόφωνες κωμοπόλεις στην επαρχία της Απουλίας (Puglia) στην Κάτω Ιταλία, που συγκροτούν την Γκρετσία Σαλεντίνα (Grecia Salentina). Οι υπόλοιπες κωμοπόλεις/χωριά είναι η Στερνατία (Sternatia), το Μαρτινιάνο (Martignano), η Καλημέρα (Calimera), το Σολέτο (Soleto), το Τζολίνο (Zollino), το Μαρτάνο (Martano), το Καστρινιάνο ντέι Γκρέτσι (Castrignano de' Greci) και το Μελπινιάνο (Melpignano).

Οι κάτοικοι της περιοχής αυτής είναι απόγονοι των Ελλήνων αποίκων που εγκαταστάθηκαν στη Νότια Ιταλία και τη Σικελία τον 8ο αιώνα π.Χ. και χρησιμοποιούν μια διάλεκτο, η οποία έχει τις ρίζες της στην Ελληνική Δωρική γλώσσα, αλλά που γνώρισε διαφορετική εξέλιξη από την Ελληνική Κοινή. Από το λατινικό Graecus, οι κάτοικοι της Γκρετσία Σαλεντίνα ονομάζονται Γκρίκος και η διάλεκτός τους Γκρίκο.

Τα σημαντικότερα μνημεία του Κοριλιάνο ντ' Ότραντο είναι το Παλάτι Κόμι και το Παρεκκλήσιο της Κυρίας των Αγγέλων του 15ου αιώνα. Κορυφαίο δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής αποτελεί το Κάστρο του Κοριλιάνο που το 1480 αντιμετώπισε την επίθεση των Τούρκων. Το Κάστρο χτίστηκε το 1465, σε τετραγωνισμένο σχέδιο, με στρογγυλούς πύργους στις τέσσερις γωνίες του. Η πρόσοψη του Κάστρου, που ανακαινίστηκε το 1667, διακοσμείται από ανθρώπινες και ανθρωπόμορφες φιγούρες που συμβολίζουν είτε διάφορα σημαντικά πρόσωπα της εποχής είτε μερικές από τις αρετές των ανθρώπων.