Στο Νησί των Μοναχών

Το Ιλ-ο-Μουάν (Ile aux Moines, στα ελληνικά «Νησί των Μοναχών») με 7 χιλιόμετρα μήκους και 4 χιλιόμετρα πλάτους είναι το μεγαλύτερο από τα νησιά του κόλπου του Μορμπιάν (Morbihan), στον ομώνυμο νομό της νότιας Βρετάνης στη Γαλλία. Στο νησί δεν υπάρχουν ούτε μοναχοί ούτε μοναστήρια και οφείλει το όνομά του στον Κέλτη βασιλιά Ερισπόη που το δώρισε στο Αβαείο της πόλης Ρεντόν το 854. Οι μοναχοί του Αβαείου εισέπρατταν τους φόρους από τους κατοίκους του νησιού που τότε ονομαζόταν Ιζενά (Izenah) αλλά δεν κατοίκησαν ποτέ εκεί.

Το Ιλ-ο-Μουάν ενωνόταν, άλλοτε, με το γειτονικό νησί Αρζ (Ile d’Arz). Τα ένωνε μια στενή λωρίδα γης, από την οποία σήμερα απομένουν δύο ακρωτήρια, γνωστά με την κοινή ονομασία Πουάντ ντυ Μπρυέλ (Pointe du Brouël). Σύμφωνα με τον μύθο, τα δύο νησιά ήταν δύο νεαροί ερωτευμένοι, ο ένας πλούσιος και αριστοκρατικής καταγωγής, η άλλη πεντάμορφη αλλά κόρη ενός φτωχού ψαρά, που χωρίστηκαν όταν, με προτροπή των σκοτεινών δυνάμεων, η θάλασσα μπήκε ανάμεσά τους, δημιουργώντας το κανάλι που έκτοτε απομονώνει τα δύο νησιά.