Παράθυρα στην Αβαλόν

Στη σαββατιάτικη αγορά της Αβαλόν

Περιήγηση στην Αβαλόν της Βουργουνδίας [2]

Περιήγηση στην Αβαλόν της Βουργουνδίας [1]

Η Αβαλόν (Avallon) είναι μια γαλλική κωμόπολη στο νομό Υόν (Yonne) της Βουργουνδίας, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Κουζάν (Cousin).

Σ' αυτή τη γραφική πόλη των 10.000 κατοίκων αξίζει να επισκεφτούμε την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, κτίσμα του 12ου αιώνα, να περπατήσουμε στην λιθόστρωτη Μεγάλη Οδὀ (Grande Rue), όπου δεσπόζει ο Πύργος του Ρολογιού (Tour de l'Horloge), κτίσμα του 11ου αιώνα και να θαυμάσουμε τα μεσαιωνικά καλντερίμια και τα σωζόμενα τμήματα της αρχαίας οχύρωσης της πόλης.

Της Παναγίας

Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ

Ι

Ο ίδιος ο μέγας Άγγελος εκείνος

την αγγελίαν οπού της είχε φέρει,

άλλοτε, εκεί στεκόταν, καρτερώντας

να τον δει, κ' είπε: "Ο καιρός ήρθε τώρα

ν' αναληφθείς!" Και τρόμαξεν εκείνη

σαν άλλοτε, και, ταπεινά, όπως δούλη,

πάλι έγειρε την κεφαλή της μπρός του.

Μα απάστραπτεν εκείνος και, κοντά της

άπειρα, σάμπως μες στο πρόσωπό της,

μίκρανε. Και, τους Αποστόλους, που είχαν

φύγει μακρυά, όλους κάλεσεν, αντάμα

στο σπίτι της πλαγιάς να ρθουν: στο σπίτι

του Μυστικού τους Δείπνου. Κ΄ εκείνοι ήρθαν

βαριοί, και μπήκαν μέσα δειλιασμένα:

πάνω εκεί, στο στενό της το κλινάρι

επλάγιαζεν εκείνη, βυθισμένη

κ' αινιγματική, μες στην εκλογή της

και στη δύση της, πάναγνη, σαν κάτι

ανέγγιχτο, τους αγγελικούς ύμνους

γροικώντας. Μα όταν, απ' τα κεριά τους πίσω,

είδε, όλοι να προσμένουν, απ' το πλήθος

των φωνών αποσπάστηκε, και, τότε,

τους χάρισεν από καρδιάς τα δυο της

φουστάνια κ' ύστερα ύψωσε το βλέμμα

(ω πηγή των ανώνυμων δακρύων!)

κ' έναν προς έναν τους εκοίταξε όλους...

Αλλά, εκείνη, μες στην ανημποριά της

επλάγιαζε και τον ουρανόν είχε

στην Ιερουσαλήμ τόσο κοντά φέρει,

που ελάχιστα θα χρειάστηκε η ψυχή της

μόνο, να τανυστεί: Κιόλας, Εκείνος

που γι' αυτή γνώριζε τα πάντα, μέσα,

την ανύψωνε, στην θεϊκή της φύση.

[Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Ποιήματα, εκδ. Ηριδανός, Μτφρ. Άρης Δικταίος]

Music break 2

Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!

Γραφικές γωνιές στο Νησί των Μοναχών

Στο Νησί των Μοναχών

Το Ιλ-ο-Μουάν (Ile aux Moines, στα ελληνικά «Νησί των Μοναχών») με 7 χιλιόμετρα μήκους και 4 χιλιόμετρα πλάτους είναι το μεγαλύτερο από τα νησιά του κόλπου του Μορμπιάν (Morbihan), στον ομώνυμο νομό της νότιας Βρετάνης στη Γαλλία. Στο νησί δεν υπάρχουν ούτε μοναχοί ούτε μοναστήρια και οφείλει το όνομά του στον Κέλτη βασιλιά Ερισπόη που το δώρισε στο Αβαείο της πόλης Ρεντόν το 854. Οι μοναχοί του Αβαείου εισέπρατταν τους φόρους από τους κατοίκους του νησιού που τότε ονομαζόταν Ιζενά (Izenah) αλλά δεν κατοίκησαν ποτέ εκεί.

Το Ιλ-ο-Μουάν ενωνόταν, άλλοτε, με το γειτονικό νησί Αρζ (Ile d’Arz). Τα ένωνε μια στενή λωρίδα γης, από την οποία σήμερα απομένουν δύο ακρωτήρια, γνωστά με την κοινή ονομασία Πουάντ ντυ Μπρυέλ (Pointe du Brouël). Σύμφωνα με τον μύθο, τα δύο νησιά ήταν δύο νεαροί ερωτευμένοι, ο ένας πλούσιος και αριστοκρατικής καταγωγής, η άλλη πεντάμορφη αλλά κόρη ενός φτωχού ψαρά, που χωρίστηκαν όταν, με προτροπή των σκοτεινών δυνάμεων, η θάλασσα μπήκε ανάμεσά τους, δημιουργώντας το κανάλι που έκτοτε απομονώνει τα δύο νησιά.