α ί θ ρ ι ο ν: Γαλλικά καρουζέλ

Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

Γαλλικά καρουζέλ

Ας γίνουμε πάλι παιδιά!...

... στην Πλατεία Sainte Anne της Ρεν

... στο Σεν Μαλό

... στο Ντινάρ της Βρετάνης

... στη Λα Ροσέλ

... στο Φουζέρ

... στην Πλατεία Δημαρχείου της Ρεν

7 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...: Ωωω, τι ανεμελιά και διάχυτα, χαριτωμένα συναισθήματα!!!
Μα πώς να ξαναγίνουμε πάλι παιδιά; Όλοι το θέλουμε, αλλά...

Πάντως σ' ευχαριστούμε για την εικονική δυνατότητα!!!
Πάντα σου να παίζεις και να χαίρεσαι στα καρουζέλ του Κόσμου!; 13 Ιουλίου 2008 στις 6:26 π.μ.
Δέσποινα είπε...: Όλοι το θέλουμε να ξαναγίνουμε παιδιά... και μπορούμε!!!; 13 Ιουλίου 2008 στις 6:17 μ.μ.
Phivos Nicolaides είπε...: Να είμαστε πάντα παιδιά στην ψυχή και στην καρδιά.; 13 Ιουλίου 2008 στις 9:50 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: Μακάρι!!!
Καλό σας βράδυ!; 14 Ιουλίου 2008 στις 9:38 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Κατα βάθος όλοι είμαστε τα παιδιά που είμαστε κάποτε. Υπάρχει πάντα μέσα μα ς αυτό το Παιδί, μαζί με τον Ενήλικα και το Γονιό. Τρία σε ένα. Το Παιδί λέει: "νοιώθω",ο Γονιός λέει: "πρέπει"και ο Ενήλικας λέει: "σκέφτομαι". Αυτοί οι τρείς υπάρχουν παντα στα λόγια μας και στο βάθος της ψυχής μας. Και είναι καλό να μήν αναπτύσσεται ο ένας σε βάρος του άλλου. Η αθωότητα και η ανεμελιά είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη..Εξ άλλου τα παιχνίδια είναι για όλες τις ηλικίες...; 25 Ιουλίου 2008 στις 9:49 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Πρέπει να ήταν υπέροχος άνθρωπος ο παππούς σου, για να έχει τέτοια παιδιά κι εγγόνια. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Είσαι τυχερή που έχεις αυτές τις ρίζες και πιστεύω οτι είσαι αντάξιο λουλούδι αυτού του δέντρου. Να έχετε δύναμη πολλή.Να έχεις την πολύτιμη ευχή του παππού σου.; 29 Ιουλίου 2008 στις 10:23 π.μ.
Δέσποινα είπε...: κ. Δήμου,
σας ευχαριστώ θερμά για την καλοσύνη και τα όμορφα λόγια σας.
Να είστε καλά και να χαίρεστε την οικογένειά σας!; 30 Ιουλίου 2008 στις 9:21 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)