α ί θ ρ ι ο ν: Περίπατος στο δάσος της Μπροσελιάντ [2]

Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Περίπατος στο δάσος της Μπροσελιάντ [2]

14 σχόλια:

Γουφ είπε...: Περπατωωω στο δάσος
και ο λύκος
δεν ειναι εδω.
-Λυκε λύκε, είσαι ΄δω?
-ΒΑΖΩ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΡΕΧΩ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!; 2 Μαΐου 2008 στις 7:20 μ.μ.
Roadartist είπε...: Μππρρρ.. κρύο..Ενιωσα το κρύο μονο απο τις φωτο :))
Καλο μηνα!!; 2 Μαΐου 2008 στις 9:19 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Αυτός ο πύργος με γοητεύει,και φαντάζομαι απο κάποιο παράθυρο να κρυφοκοιτάει ένα κορίτσι μιας άλλης εποχής,με δαντέλες διάφανες, καθρέφτες, μεσαιωνικές μουσικές, φουστάνια του παλιού καιρού που θροϊζουν στο πέρασμά της, ενώ κάνει όνειρα με πρίγκηπες, και περνώντας,κοιτάει την ομίχλη έξω απ το παράθυρο με τις βαρειές κουρτίνες, αλλά βλέπει εσένα με αμφίεση 21ου αιώνα να τραβάς φωτογραφίες για να τις βάλεις σ ένα blog να τις δούμε όλοι εμείς στα πέρατα!! Εκείνη βλέπει μόνο ότι υπάρχει έξω απ το παράθυρό της..! Εγώ πάλι, βλέπω παραμύθια με πριγκίπισσες! Ο καθένας ότι μπορεί...Καλή σου νύχτα.; 2 Μαΐου 2008 στις 11:14 μ.μ.
kiki είπε...: Τι ωραίες βολτίτσες! Ζηλεύω!; 3 Μαΐου 2008 στις 1:08 π.μ.
P. Kapodistrias είπε...: Εξαίσιες βόλτες, όλες μυστήριο και υπόηχους ήχους, απόηχους αλλοτινών καιρών!; 3 Μαΐου 2008 στις 2:57 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Τοπίο μαγευτικό και ονειρικό το δάσος τούτο των αγγέλων, μια μουσική ακούω και θαρρώ πως είναι από βουές ανέμων. Πάρε μαζί σου λάμψη της φωτιάς, μέσα στο ηλιοβασίλεμά σου, κι αν δε σε βγάλει ο δρόμος μονομιάς, περπάτα όπου σε πάει η καρδιά σου...; 3 Μαΐου 2008 στις 3:23 μ.μ.
Νηφάλια Μέθη είπε...: Νεράιδα Μοργκάν,Δεσποινα..

απίθανες φωτογραφίες! να σαι καλα! να μαζευεις αναμνησεις και να μας γεμίζεις ομορφιες!

καλο απογευματάκι!

:); 5 Μαΐου 2008 στις 4:14 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Γουφα,
περπατώ στο δάσος και ο λύκος με τρέχει να με φτάσει....
Καλώς ορίσατε στο blogόσπιτό μου!; 5 Μαΐου 2008 στις 5:45 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Roadartist,
καλό μήνα και να είστε καλά!
Σωστά καταλάβατε, έκανε κρύο τσουχτερό... Στη Βρετάνη, η άνοιξη μόλις τώρα αρχίσει δειλά-δειλά να μπαίνει και την περιμένουμε με χαρά!; 5 Μαΐου 2008 στις 5:51 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Αριάδνη Δήμου,
δεν θα ήθελα να σας απογοητεύσω αλλά θα σας γράψω την πραγματική εκδοχή:

Ο πύργος Trecesson ανήκει σε μια 85χρονη γιαγιάκα η οποία κατοικεί ολομόναχη σε ένα μικρότερο σπίτι δίπλα στον πύργο.
Ο πύργος αυτός είναι, λοιπόν, θεωρητικά ακατοίκητος. Θεωρητικά. Γιατί σύμφωνα με το θρύλο, αν επισκεφτούμε την περιοχή, νύχτα με πανσέληνο, θα δούμε σε ένα από τα παράθυρα του τελευταίου ορόφου, τις σκιές 2 ανδρών που παίζουν χαρτιά, φωτισμένες από το φως ενός κεριού που τρεμοπαίζει...
Έτσι είπαν, όσοι είδαν...; 5 Μαΐου 2008 στις 6:12 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Ονειρομαγειρέματα,
Μη ζηλεύετε, ελάτε να πάμε και μαζί :)); 5 Μαΐου 2008 στις 6:16 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Π.Κ.,
Πράγματι, εξαίσια όλα! Οι ήχοι και οι απόηχοι κυρίως!
Καλό απόγευμα!; 5 Μαΐου 2008 στις 6:20 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Καρποφόρα συκή,
ευχαριστώ για τα ποιητικά λόγια! Καλή συνέχεια και "...περπάτα όπου σε πάει η καρδιά σου..."!; 5 Μαΐου 2008 στις 6:23 μ.μ.
Δέσποινα είπε...: @ Νηφάλια Μέθη,
ευχαριστώ για τα καλά λόγια!
Αυτό προσπαθώ να κάνω, να μαζέψω αναμνήσεις και να γεμίσω την βαλίτσα μου εικόνες!
Να είσαι γερή! Χαιρετώ!; 5 Μαΐου 2008 στις 6:29 μ.μ.