Η Ακτή του Ροζ Γρανίτη (Côte de Granit Rose) βρίσκεται στο νομό Κοτ ντ’ Αρμόρ (Côtes-d'Armor), στην βορειοδυτική Βρετάνη. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο Μονοπάτι των Τελώνων, δηλαδή, μεταξύ των παραθαλάσσιων κωμοπόλεων Περός Γκιρέκ (Perros Guirec) και Πλουμανάς (Ploumanach). Η Ακτή απέχει 2 ώρες με το αυτοκίνητο από την πόλη της Ρεν και βρέχεται από την θάλασσα της Μάγχης.
12 σχόλια:
Δέσποινα!
Μου ήρθε να σου πω, ψυχή μου!
και μετά
"Όπως τα πεύκα
κρατούνε τη μορφή του αγέρα
ενώ ο αγέρας έφυγε, δεν είναι εκεί
το ίδιο τα λόγια
φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι ο άνθρωπος έφυγε, δεν είναι εκεί".
Στο χωριό μου οι πέτρες της θάλασσας είναι κοντά σε πεύκα, εκεί που μεγάλωσα.
Να είσαι καλά και να συνεχίζεις να μας προσφέρεις ομορφιά.
Σε ευχαριστώ!
Καλό σου βράδυ!
Mareld,
Καλώς ήρθατε! Ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα όμορφα ποιητικά λόγια! Να είστε καλά!
Βλέποντας και ξαναβλέποντας τις τόσο ατμοσφαιρικές φωτογραφίες σου από την Ακτή του Ροζ Γρανίτη, και με την ευκαιρία της συμπλήρωσης σήμερα ακριβώς, δώδεκα χρόνων από τον θάνατο του Νομπελίστα Ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, καταθέτω εδώ ένα του ποίημα από τους "Προσανατολισμούς", που θα μπορούσε να είναι σχόλιο στις δικές σου φωτογραφίες:
ΕΠΕΤΕΙΟΣ
...even the wearist river
winds somewhere safe to sea!
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Στο σημάδι ετούτο που παλεύει
Πάντα κοντά στη θάλασσα
Νιάτα στα βράχια επάνω, στήθος
Με στήθος προς τον άνεμο
Πού να πηγαίνει ένας άνθρωπος
Που δεν είναι άλλο από άνθρωπος
Λογαριάζοντας με τις δροσιές τις πράσινες
Στιγμές του, με νερά τα οράματα
Της ακοής του, με φτερά τις τύψεις του
Α, Ζωή
Παιδιού που γίνεται άντρας
Πάντα κοντά στη θάλασσα όταν ο ήλιος
Τον μαθαίνει ν' ανασαίνει κατά κει που σβήνεται
Η σκιά ενός γλάρου.
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Άσπρο μέτρημα μελανό άθροισμα
Λίγα δέντρα και λίγα
Βρεμένα χαλίκια
Δάχτυλα ελαφρά για να χαϊδέψουν ένα μέτωπο
Ποιο μέτωπο
Κλάψαν όλη τη νύχτα οι προσδοκίες και δεν είναι πια
Κανείς δεν είναι
Ν' ακουστεί ένα βήμα ελεύθερο
Ν' ανατείλει μια φωνή ξεκούραστη
Στο μουράγιο οι πρύμνες να παφλάσουν γράφοντας
Όνομα πιο γλαυκό μες στον ορίζοντά τους
Λίγα χρόνια λίγα κύματα
Κωπηλασία ευαίσθητη
Στους όρμους γύρω απ' την αγάπη.
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Χαρακιά πικρή στην άμμο που θα σβήσει
- Όποιος είδε δυο μάτια ν' αγγίζουν τη σιωπή του
Κι έσμιξε τη λιακάδα τους κλείνοντας χίλιους κόσμους
Ας θυμίσει το αίμα του στους άλλους ήλιους
Πιο κοντά στο φως
Υπάρχει ένα χαμόγελο που πληρώνει τη φλόγα -
Μα εδώ στο ανήξερο τοπίο που χάνεται
Σε μια θάλασσα ανοιχτή κι ανέλεη
Μαδά η επιτυχία
Στρόβιλοι φτερών
Και στιγμών που δέθηκαν στο χώμα
Χώμα σκληρό κάτω από τ' ανυπόμονα
Πέλματα, χώμα καμωμένο για ίλιγγο
Ηφαίστειο νεκρό.
Έφερα τη ζωή μου ως εδώ
Πέτρα ταμένη στο υγρό στοιχείο
Πιο πέρα απ' τα νησιά
Πιο χαμηλά απ' το κύμα
Γειτονιά στις άγκυρες
- Όταν περνάν καρίνες σκίζοντας με πάθος
Ένα καινούριο εμπόδιο και το νικάνε
Και μ' όλα τα δελφίνια της αυγάζ' η ελπίδα
Κέρδος του ήλιου σε μι' ανθρώπινη καρδιά -
Τα δίχτυα της αμφιβολίας τραβάνε
Μια μορφή από αλάτι
Λαξεμένη με κόπο
Αδιάφορη άσπρη
Που γυρνάει προς το πέλαγος τα κενά των ματιών της
Στηρίζοντας το άπειρο.
Π.Κ.,
ευχαριστώ θερμά για την κατάθεση των στίχων του Ελύτη στην ταπεινή μου ανάρτηση.
Καλό μεσημέρι!
Καλοπερνάς...!;)
Την καλησπέρα μου
Οι ομορφιές του κόσμου
στις γειτονιές του κόσμου
αν και με έντονη τη θλίψη
τη μελαγχολία
στην πέτρα επάνω...
@ Νίκο,
τι νόμιζες?????????
Φιλιά πολλά!
@ Ανδρόνικε,
καλησπέρα και καλώς ορίσατε σε τούτο blog!
Οι γειτονιές του κόσμου έχουν πολλές ομορφιές και συχνά πολλή θλίψη!
Με εχεις στειλει που με εχεις στειλει πολλες φορες με τα ποστ σου.
Με ξαναστειλες σημερα.
Μπραβο σου.
Την καλησπερα μου Δεσποινα.
Γειά σου Δέσποινα.
Βρίσκομαι ακριβώς απέναντι απο αυτή την ακτή...(και κάτω απο τον ίδιο απρόβλεπτο καιρό). Το ferry boat που φεύγει απο εδώ πιάνει στο Saint Pol De Leon.
Απολαμβάνω τις φωτογραφίες και τις λιγοστές γραμμές στα posts σου, αν και πολλές φορές αποπνέουν μια μελαγχολία...indigo.
@ Zero,
πω πω υπερβολές!!! Ευχαριστώ πάντως, να είσαι καλά!
@ AA,
καλώς ήρθατε! Χαίρομαι που είμαστε γείτονες "κάτω απ'τον ίδιο απρόβλεπτο καιρό"! Θα χαρώ να ξαναέρθετε στο blog, καλό απόγευμα!
Δημοσίευση σχολίου