Blogοπαίχνιδο Ποίησης

Μετά από διπλή πρόσκληση (του Πορφύρη και του Νίκου) και με πολλή καθυστέρηση, το ιστολόγιο τούτο γίνεται κρίκος στο blogοπαίχνιδο της Ποίησης. Το ποίημα που προτείνω είναι από την ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Καποδίστρια, Έσχατος Φίλος (ιδίοις αναλώμασιν, 2001) και το έργο που κοσμεί την ανάρτηση αυτή είναι λιθογραφία της Άριας Κομιανού. Σύμφωνα με τους όρους του παιχνιδιού, πρέπει να προσκαλέσω τον επόμενο παίχτη/κρίκο αλλά επειδή οι περισσότεροι έχουν ήδη πάρει μέρος και δεν ξέρω ποιον να καλέσω, ας (ξανα)παίξει όποιος έχει διάθεση!

Και τώρα, ας διαβάσουμε:

Θέρος πηχτό
μελισσολόι
κ’ υποψιάζομαι
ποια ξεναγεί με στο Κλουβί μια Σαλεμένη
του γιου της λέει του Πισσωμένου
ποια

Νέα Τετάρτη έπειτα στη Μαχαιρά Μονή
κελλί
(συν κουνούπια πανίερα)
του Αυξεντίου έξι
ώσπου
δόντι χρυσό χαμόγελο
χαράζει απ’ το φεγγίτη.